Cocugum ile iletisim kurma sekli günden
güne degisiyor diyebilirim. Berrak su anda 2,5 yasinda ve yeni yeni
cümle kurarak kendini ifade etmeye calisiyor. Malesef kelimelerin
telaffuzunda güclük cektigi icin söylemek istediklerini anlamak
bazen zor oluyor. Bu da arada onun caresizliginden dolayi
öfkelenmesine sebep oluyor. Onu sakinlestirip soru ve hareketlerini
gözlemleyerek ne demek istedigini anlamaya calisiyorum. Elbette
zamanla engeller asilip is kolaylasacak,ama o zaman farkli sorunlar
yasayacagimizdan eminim. Cünkü anlamak sadece kelimenin anlamini
bilmek degildir.
Iletisim kurmak emek ve sabir isteyen
birseydir. Gündelik hayatimizda da bunu sürekli görüyoruz ki,
söylemek istedigimiz ve gercekten anlasilan arasinda daglar kadar
fark oluyor. Vücut dilimiz, kullandigimiz kelimeler ve mimiklerimiz
bunun sebebi olabilir. Ayni sekilde karsi tarafin ilgisizligi, ön
yargisi ya da yanlis yorumlamasi anlatmak istediklerimizin farkli
algilanmasini saglar. Bu cocuklarimizla kurdugumuz iletisimde de
sorun olustururyor. Diyalogun sonunda kendi kendine „Beni kimse
anlamiyor...“ diye düsünmesi ile sonuclaniyor.
Ama cocugumuzla saglikli iletisim
kurmanin altin kurallari nedir?
Ilk etpta cocugunuzun hislerine saygi
duyup ona ilgi göstermeniz gerek. Genel olarak onu yaptigimizi
düsünüyoruz.Ama bu gercekten öyle mi? Cocugunuzun „Anne
sicakladim“ dediginde „Hayir tatlim,bu havada sicaklaman mümkün
degil. Ceketini cikarma,üsütüp hasta olursun.“ cevabini kac kez
verdik? „Baba, cok uykum var...“ diye karsimizda bayilacakmis
gibi baktiginda „Oglum ne uykusu?? Daha yeni yataktan kalktin.“
dedigimiz hic olmadi mi? Olmustur elbette. Ama böylece cocugun
hislerini ve duygularini önemsiyormuyuz? Hayir. Böyle empati kurmak mümkün degil sayin ebeveynler.
Ilestisimi kurarken öncelikle karsinizdaki kisiyi anlamaya calisin.
Yetiskin yada cocuk farketmez.Bir birey var önünüzde. Siz
cocugunuz icin hayatinda en önemsedigi yetiskinsiniz.
Cocugunuz üzgün,korkmus yada sıkılmıssa hislerini güvendigi anne
veya babasinlan paylasmasindan daha dogal ne olabilir? Onu ciddiye
alin. Hislerine sayginizi gösteririken
- onu dikkatli ve sakin bir sekilde dinleyin,
- anlattiklarina kisa cevaplar ile ilginizi gösterin ( „Anliyorum“, „evet“ vs),
- hislerinin adini koyun („ Bu seni cok üzmüstür“, „acimistir canim,eminim“ gibi).
Simdi kendiniz hakli olarak bana bu
soruyu soracaksiniz: Tamam ben cocuguma o anlayisi gösteriyorum. Ama
o beni anliyor mu acaba? Bunu nasil saglayacagim?
Bazi ebeveynler cocuklarina sitem
ederler :„Sen niye birseyi dogru yapamiyorsun??“, „Sende sorun
ne,cocgugum??“gibi mesela.
Baskalari bagirip cagrirlar. Bazilari
da tehdit eder („Hemen ayakkabini giymezsen sensiz gideriz,haberin
olsun!!“) ya da emir komutlari ile cocuklari dizginlemeye
calisirlar („Hemen odana git,yeter artik!!“). Bunlar gibi bir cok
taktik cocuklarimizda negatif hisler olusturuyor. Ama sizi anlamakta
yine de güclük cekiyor olabilir. Size burada Adele Faber ve Elaine
Mazlish ´in gelistirdikleri iletisim taktiklerini sunmak istiyorum.
Muhtemelen hepsi cocugunuzda ise yaramayabilir. Ama denemekte fayda
var ve en azindan rutin hareketlerinizin disina cikmis olursunuz:
- Cocugunuza sorunu sakin sekilde izah etmeye calisin. Bu davranis onun olayi anlamasini kolaylastirir. (Misal: „Banyodaki isik hala yaniyor, tatlim.“)
- Bilgi vermeye calisin. Sitem edenebeveyni cocuklar dinlememekte direnebilirler. Ama kiziniz 159 cu kez sütü sicak bir yaz gününde disarida birakirsa „ Aylin canim, süt sicak havada acikta durursa eksir.O yüzden dolaba koyuyoruz“ dediginizde onu en azindan düsünmesini saglayip,yaptiginin sonucunu gösterebilirsiniz. Ve muhtemelen birdaha ki sefere hemen geri koyar.
- Mevzuyu gerektiginden fazla uzatmayin. Cocuklar bitmeyen monologlardan cabuk sıkılırlar.Ve kulak asmazlar.Diyeceklerinizi kisa cümleler kurarak iletmeye calisin. (Misal: „Hadi cocuklar, disleri fircalayip yataga.“,“ Berk,yemegin hazir“)
- Hislerinizi cocugunuza aciklayin. Onu ögrenmeye hakki var. Hem sizin de süpermen olmadiginizi,onun gibi kirilan ve üzülen bir insan oldugunuzu anlayacaktir. Gözünüz gibi baktiginiz ciceginizi yine topu ile devirince bagirmak yerine bunu deneyin: „ Oglum, bana bu cicegi baban hediye etti. Onu cok seviyorum ve sen dikkat etmeyip ona zarar verince cok üzülüyorum.“
- Ona kücük notlar yazin,mesela „ Merhaba Cansu, biliyorum ödevilerin var ve oldukca yogunsun. Ama baleye gitmeden cöpü cikarirsan memnun olurum,canim. Öptüm seni kocaman,Annen“ Böylece onun programini önemseyip üstüne düsen vazifeyinin unutmamasini saglamis olursunuz.
Cocuguklarimizin özgüvenini
güclendirmek icin alisilmis laflar kullaniyoruz. Aferin,bravo ve cok
güzel gibi sözler kulaga hos gelir ama cocugunuzun performansini
hicbir sekilde yansitmiyor.
Basarisini yorumlayin:
- Gördügünüzü özetleyin ve hislerinizi dile getirin: „Ben temiz ve düzenli odani gördüm. Bu cok hosuma gitti.“
- Yaptigini takdir edin: „ Ödevilerini programli yapman organizasyon yetenegini gösteriyor. Bunu herkes basaramiyor.“
Bu basit yöntemler ile olumsuz hisler
yaratmadan cocugunuz ile iletisiminizi kolaylastirmanizi saglamis
olursunuz.Tabiiki hemen herseyin düzelecegi anlamina gelmez ve emek
vermeden birsey elde edemezsiniz. Verdigim misaller size yön
göstermek icindir.Kendinize has bir dille konusmaniz ciddi
oldugunuzu gösterir ve ezberlenmis laflardan daha samimidir. Zamanla
ve sürekli uygulayarak olumlu sonuclar alacaginizdan eminim.Pozitif
ve sakin olun, sevgi ile sorunlarinizi cözeceksiniz... :))
Kaynak ve ilgili Kitap:
Çocuk büyütmek emek işi.
YanıtlaSilHer gün yeni bir şeyle karşılaşıyoruz.
Pratik fikirler çok önemli.
Çok iyi fikirler vermişsiniz.
benim oğlum da 2,5 yaşında.
her gün yeni bir güne, yeni bir hayata uyanıyoruz.
Sabırla ve emekle umarım iyi bir şekilde büyütebiliriz çocuklarımızı..:)
Mutlaka Nahide hanım, hepimiz onu hedefliyoruz ;)
SilCok faydali bir paylasim olmus cok tesekkurler efendim.Kulagima küpe olacaklar :)
YanıtlaSilcok faydali bir paylaşim bayanların cok şey bulacagı bir blog
YanıtlaSilİlginiz için teşekkür ederim, hepimizin hedefi başka insanlar ile birşeyler paylaşmaktır...
YanıtlaSilmakalenizi çok beğendiğimi ifade etmeliyim. benim tek korkum çocuklara böyle davranmamızın 1 tek yan etkisi olabilir oda şımarmak,şımarık büyüyen her çocuk ileriki hayatında çoğu şeye değer vermez hale geliyor. tavsiyelerinize mutlaka değerler eğitimini de eklemek lazım. en hoşuma giden kısım küçük notlar bırakalım kısmıydı ben o notları gördüğümde hatırladığım çok mutlu oluyordum ve mutlaka yapmaya çalışıyordum
YanıtlaSilÇocuğu büyütürken herşeyin dengede olması gerek, bahsettikleriniz önemli noktalar.teşekkür ederim :))
SilGamze çok haklısın. Benim de oğlanı büyütürken dikkat edeyim diye habire okduğum konulardan biri de bu. İletişim. Sanırım sürekli ebeveynlerin aklında bulundurması gereken şeylerden biri sakinlik. Sakince yaklaşmayı kendine ilke edinirsen sanırım karşındaki çocuk da bu yöne doğru kayacak gibi geliyor. Ama tabi zaman gösterecek:)
YanıtlaSilÇevremdeki çogu anne babanın okuyup ders cıkarması gereken bi makale
YanıtlaSilkonuda bir gariplikl var galiba ben hiç birşey görmüyorum sadece bir cocuk resmi var saüğdada 1 2 3 4 sayılar var
YanıtlaSilSimdiye kadar sorun yoktu,acaba baglanti yada tarayicidan mu kaynaklaniyor?
Silbilgilendirici güzel bir makale olmuş işe yarar
YanıtlaSilçok dikkat etmemiz gereken hususlardan bir tanesi de elbette çocuk gelişimidir.Bu yüzden bu makalenizi çok yararlı buldum.
YanıtlaSilçocuk yetiştirmek kolay değil eskidenmiş o sal sokaga oynasın buyusun şimdi ki cocukları ilmik ilmik işlemek gerekiyor anneler fazlaca bilinçlendi artık bu da işin iyi kısmı ;)
YanıtlaSilDediğiniz gibi başarıyı yorumlamak bence bu yetersiz
YanıtlaSilMakalenizi okudum.Yorumsuz kalamadım. Öncelikle belirtmek isterim ki çok açıklayıcı ve bilgi verici bir yazı. Dolu dolu bilgiler var. Fakat bir yerde takıldım çocuğunuz sıcakladığım dediğin de hayır üşütürsün demeyin hislerini önemseyin gibi bir cümle var. Öyle yapılmadığı zaman çocuğumuza ne yapmalıyız. Sonuçta herşeye evet diyerek büyütülen bir çocuk özellikle tek çocuksa şımarabiliyor. Onun dışında yazınızı takdir etmemem mümkün değil. :)
YanıtlaSilYorumunuz icin tesekkürler Melike hanim, verdigim misalleri cok acmadan sizlere sundum ve biraz kafa karistirabilir. Tabiiki cocugu simartmamak lazim, Ama ebeveynlerin yaptigi hatalardan biri cocugun hislerini esgecmek. Yani diyelim ki hava bizim hissettigimiz gibi gayet güzel ama cocugumuzun kücük olup hastalanmasi daha kolay oldugu icin gereksiz oldugu halde onu fazlasiyla giydirmemiz.O hakli olarak sicakladiginda onun bu hissini yoksaymamiz hatta onu yanlis oldugunu empoze etmemiz. Bu tabiiki her durum icin gecerli degildir. Cocugun her dedigini gerceklestirmek de yanlis. Sonucta her duruma uyan formül size kimse veremez ama ikiniz icin verimli iletisim kurabilmeniz icin öneriler bulunabilirler. Eger daha detayli bilgi almak isterseniz yazimin altinda önerdigim Kitabi tavsiye edebilirim.
Silen sonunda konuyu okuya bildim gerçekten çok güzel ve ciddi bir konu çoçuk yetişiminde en önemli olan küçük yaşta verilen eğitim ilerdeki hayatında çok ciddi etkiliyor
YanıtlaSilÇocuk gelişim kitapları okumak yerine çocuklarımızı çözsek daha iyi değil mi ?
YanıtlaSilEllerinize sağlık. Yazı uzun olduğu kadar yararlıda olmuş (:
YanıtlaSilGüzel bir yazı olmuş, sağlıklı iletişim ekmek su kadar önemli, ama ne yazık ki ihmal ediliyor.
YanıtlaSilEşin Dostun çocuklarını severeken, 2-3 dakika ilgilendikten sonra çocuk büyütmek kolay gibi gelirdi. ama ne zamanki çocuğumuz oldu, işte o gün anladık aslında, aslında hiçbir şey bilmediğimizi. çünkü doğum öncesinde ne kadar biz bunu yapmayacağız, şu bizim çocuğumuzda böyle olmayacak dediğimiz ne kadar şey varsa hepsini kuzu kuzu yaptık. Baya bi bocaladık ama sonrasında, sizin ve benzeri blogların da yardımıyla, e bizimde gayretimizle :) galiba bir çıkış yolu bulduk. :) Şimdi Biz de baya tecrübeli sayılırız. Kolay gelsin.İyi Çalışmalar.Takipteyiz.
YanıtlaSilAnne olmak çooook zor çok..
YanıtlaSil