ÇOCUK & AİLE: Kıyaslama, destekle

Herkese merhaba,

her anne ve baba doğal olarak çocuğu ile gurur duymak ister. Özellikle ilkinde yeni tecrübeler edindikçe çocuğu ile büyüyen ve her gelişmenin üstün zekâlı olmasına sebep olmaması, gayet normal olmasını öğrenmek bazı ebeveynlerde hayal kırıklığı yaratabilir. Hele etrafta yaşıtları varsa ve diğerleri daha önce yürümüş, konuşmuş yada bezinden kurtulmuş ise. 

Kızımız da bazı konularda erken ilerlediği gibi, başka şeylerde gecikti ki bu gayet normaldi ve genelde bunu dert etmedik. Edindiğimiz bilgilere göre her çocuğun kendi gelişim ritmi vardır. 

Çevremizde Berrak ile yaşıt çocuklar var. Durum böyle olunca yaşadıklarımızı paylaşıyoruz doğal olarak. Bazen ebeveyn ve çocuğu arasında bunun gibi diyaloglar geçiyor:

" Anneeee memimiii istiyooooommm,ühüüüü..."

" Beyza, çok ayıp bak kocamaaan kız oldun hala emzik ağzında. Bak Berrak hiç emzik kullanıyor mu??"

" Ben kuyufasuye yemicim anneee, pis o piiiiis..."

" Oğlum kurufasulye hiç pis olurmu, bak Ceyhun ne güzel tabağını bitirdi sen hiç yemiyorsun."

                **********************

" Anneee çişimi yaptım gayibaaa..."

" Aaaaaa yine mi altına kaçırdın, ehhhh pes valla 4 yaşındasın hala çişini tutamıyorsun ya. Nurgül gibi hemen gitsene tuvalete, hep benim mi gelmem lâzım öğren bunu artık yaaa..."

Size tanıdık geldi mi? Olabilir, ebeveyn olarak düşünmeden bıkıp bu şekilde konuşmuş olabilirsiniz. Ne yalan söyleyeyim, ben yada eşim de dedik ve sonradan düşünüp pişman olduk. Eşimin babası bizi uyarmıştı böyle yapmayın diye. Gözle görünür etki olmasa da, çocuklar bunu kaydedip büyüdükçe kendilerine sorun ediyorlar. 

Kıyas... Kim kendisinin sevdiği kişi tarafından başkası ile kıyaslandığını ister ki? 

Siz bayan mısınız? 

Eşinizin arkadaş gurubunuzdaki marifetli bayanın yaptığı yemekleri baz alıp sizin yemekleri eleştirmesini nasıl buluyorsunuz? Siz Esma hanım değilsiniz tabiiki ve yemek yapma konusunda biraz zayıfsınız. Ama bu kadar elinizden geliyor işte, kıyaslamak sizi motive etme yerine daha da aşağıya çekiyor olması eşiniz fark etmiyor bile.

Ya da erkek misiniz?

Ömer bey herşeyi tamir edebiliyor  ama siz bir çiviyi bile duvara çakamamanız eşiniz tarafında her usta çağırdığında dile getirmesi sizi fazlasıyla rahatsız ediyor eminim. 

Yada işyerinizdeki patron yalakası olarak bilinen Mehmet beyin sizin hakettiğiniz terfiyi alması eşiniz tarafından 

" Ben sana demedim mi patronun gözüne gir yoksa yolda kalırsın diye??? Bak işte maç izleyeceğine etkinliklere katılsaydın o Mehmet gibi seni seçecekti ama nerdeeee..." sözleri ile yorumlası içinizde cızzzz etmiyor mu?

Kıyas- kim sever ki??

Çocuğunuza şimdi bu açıdan bakıp yaklaşın. Kıyas motivasyonunu o anda belki ateşler. Ama uzun vadeli başarısızlıklarını kendine dert edip özgüveni' ni sarsar bunu unutmayın. Kendi çocukluğunuza bakın. Eminim ki kendiniz de bazı komplekslere sahipsiniz ( bende öyle) ve bunların sebepleri çocukluğunuzda yaşadıklarınızın olduğunu anlamak için Sigmund Freud olmanızı gerektirmiyor. 

Bence empati çok önemlidir. Kıyaslamak yerine ona destek olun, şimdi yapamazsa ileride kesinlikle hazır olduğunda yapacaktır diye düşünün ve ona güvenin. Tek istediği ona inanmanızdır...